Por desgraza, perder un fillo/a durante a xestación, pouco antes ou despois de nacer é unha realidade que ocorre en España a unha media de case cinco familias por día. Iso significa que máis de 2.000 familias ao ano perden un ou varios dos seus membros por esta causa co agravante de que no proceso de dó xestacional ou perinatal que se inicia, os factores psicolóxicos e feitos que o poden agravar ou facilitar son unha cuestión descoñecida pola maior parte de profesionais que atenden estes casos. Os pais e nais que se atopan coas palabras “estas tendo un aborto”, “non hai latexo”, “o teu fillo/a ten unha síndrome que é incompatible coa vida” poden non estar capacitados neses momentos para reaccionar, e somos os profesionais que os atendemos nese primeiro momento quen debemos ser a súa guía e apoio. Neste artigo fago un percorrido por todas estas cuestións, para axudar os profesionais, da psicoloxía e doutros ámbitos, a entender o que supón a perda xestacional e perinatal para as familias.
Unfortunately, losing a child during pregnancy, shortly before or after birth, is a reality that occurs in Spain to an average of almost five families perday . This means that more than 2,000 families a year lose one or more of their members to this cause with the aggravating that the process of gestational or perinatal grief that begins, the psychological factors and facts that can aggravate or facilitate it are a matter of disadvantage by most professionals who attend these cases. Parents who encounter the words “you’re having an abortion,” “there’s non heartbeat,” “your child has a syndrome that’s incompatible with life” may not be able to react at the estafe, and we are the professionals who care for them in that who should be your guide and support first. In this article I walk through all these issues, to help professionals, psychology and other fields, understand what gestational and perinatal loss means for families.